Het is moeilijk om in deze wereld te leven als je het dagelijkse leven nauwelijks begrijpt, je staat er midden in, je ziet alles maar je snapt er weinig van, alleen dat het niet voor jou is weggelegd, zelfs dat is te moeilijk voor je, uit frustratie trap je om je heen, niemand begrijpt je, hoe jouw wereld er uitziet.

Een dag van alles, wandelen met de honden, heerlijk om de zaterdag krant te lezen, boodschappen, schuren en schilderen, het wordt weer mooi en fijn om te doen. Ik loop door de tuin, het is een chaos, een jungle, maar ik voel me er prettig, iets meer opruimen misschien. Ik moet wachten, om de tijd te doden kook ik de koelkast leeg, een lekkere pasta saus en stamppot rauwe andijvie, wat over is gaat in de vriezer.

Ik moet oppassen dat het niet alleen over muziek gaat, maar daar ligt mijn hart, op soulseek vind ik alles wat ik graag wil horen, ik kan niet alles op plaat kopen, van klassiek (ligeti) tot Motorhead, de harde schijf staat bijna vol, het is tijd om muziek te schrappen. Platen kan ik moeilijk wegdoen, alles verzamelen gaat niet, er zijn er teveel. Vandaag kwam George met de post, All Things Must Pass, drie platen in een doos voor de prijs die ze er vroeger in guldens voor vroegen, een koopje en prachtige muziek.

Het is ook een soort sport, platen zoeken voor weinig geld, het is bijna niet meer mogelijk, kijk op marktplaats en eBay naar de prijzen van Lp's en je schrikt, zoveel zijn ze niet waard. Een enkeling verkoopt ze in goed vertrouwen voor wat ik bied, een uitzondering zijn de Verenigde Staten, daar zijn de prijzen laag maar dan komen er weer verzendkosten bovenop.

Veel meer koop ik niet denk ik, de platen zijn een soort van oude dag voorziening, als ik niet meer rond kan komen van mijn pensioen, verkoop ik af en toe een Lp, ze zijn goud waard (voor wat de gek er voor geeft).