Avond in de morgen.
Ik zit de krant te lezen om half negen s morgens, het is nog donker, het wordt steeds donkerder, het lijkt wel avond, het regent cats and dogs, het is herfst, ik moet er elk jaar weer aan wennen, dat grijze donkere weer, dagen dat het steeds korter licht is.
Ik lees een paar gedichten over de herfst en het najaar, ze zijn net zo somber als het weer van vandaag, geen enkel zonnestraaltje breekt door, ééntje voor het slapen gaan:
NAJAARSMIST
Het landschap dat, nu stilte en avond dalen,
In lage, lichte nevelen verdwijnt,
Is als de hemel, waar de herfstmaan schijnt
Door wolken heen, waarachter sterren stralen.
De duistere hoeven, door het land verspreid,
En langs de koude weg de lege bomen
Gaan in de mist teloor. De harten stromen
Vol van het najaar en zijn eenzaamheid.
J.C.BLOEM
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}