We hadden het onder het eten over het geloof, wat wij vroeger wel en niet mochten op zondag, dat was weinig, twee keer naar de kerk, tussendoor zondagschool. Zondag was een lange, drukke dag, een dag met veel woorden, een preek van de dominee, waarover later onder de koffie werd nagepraat dooor mijn ouders samen met de ouders van mijn vader, opa en oma, was het een goede preek in de zin dat er naar het woord van God gesproken was of dat de dominee zich vrijzinnigheden had veroorloofd. Gelukkig kwam na de koffie bier op tafel, maar pas als opa en oma naar huis waren gegaan, de toon werd lichter, het eten werd opgezet, een wijntje of sherry voor de dames. Mijn vader zat achterover in zijn stoel, rookte een sigaretje, dronk zijn bier, was tevreden met zijn leven, tenminste dat dacht ik, misschien heeft hij dromen gehad, ik weet het niet, hij zei er nooit iets over. Wat is de zin van het leven vroeg hij ooit bij een kampvuur op een veel te laat tijdstip, de volgende morgen waren we blij met koffie, niet met de vraag, die bleef onbeantwoord, hij heeft de zin van zijn leven nooit verteld, dat is niet zo erg, de zin van zijn leven zijn wij , zeven kinderen van onze vader en moeder. Wij gaven het leven weer door aan onze kinderen, gelukkig stopt het niet, onze moeder was zo blij met alle kinderen die werden geboren, slofjes, sokjes, mutsjes, Nijntjes, Bert en Ernies en nog veel meer breide ze, verjaardagen hield ze bij, het liefst kwam ze op bezoek, ik kom met de deel taxi, goedkoop en ik kan weg wanneer ik wil. Als onze vader er flauw van was, stapte hij op en ging in de auto zitten wachten tot ons Moedertje kwam, op latere leeftijd liet ze niet meer zo makkelijk over zich heenlopen, ze kreeg een eigen stem waar mijn vader het af en toe moeilijk mee had, vaders wil is wet had afgedaan.

Onder stamppot komkommer, een aanrader, praatten we over het leven na de dood, ons Moedertje vindt rust in haar geloof, ze is niet bang voor de dood, hoe is dat met ons ? We hebben het geloof los gelaten in de zin dat het ons leven bepaalt, wij willen zelf uitmaken hoe ons leven er uit ziet, we zijn onze eigen god, maar onze macht is beperkt, we hebben geen zeggenschap over leven en dood. Ons Moedertje lacht over zoveel onzinnige praat, ze weet zeker dat ze naar God gaat als het zover is, geen twijfel mogelijk, heerlijk om zo te geloven.

God zit achterover in zijn stoel, roken mag niet meer in de hemel, stiekem even naar de hel op en neer voor een sigaretje samen met de Duivel, ze kunnen het goed vinden samen, een paar biertjes (Duvel) maakt dat God opstaat met een kater, daar kan Hij ook niets aan veranderen, de wonderen zijn de wereld nog niet uit, hoofdpijn.

Het gaat iets beter met ons Moedertje, ik geloof niet in God maar wel in wonderen die Hij kan verrichten, we zullen het zien.

Kan ik God ter verantwoording roepen, waarom laat Je mensen lijden, sterven kinderen van de honger, wordt mijn moeder ziek, kiezen mensen de verkeerde president, is er zo'n verschil tussen rijk en arm, God het is een zootje op de wereld die Jij bent begonnen met twee mensen, Adam en Eva, niet overtuigend, Je had een slang nodig om je gezag terug te krijgen, mensen met macht heb Je liever niet, eigen geloof eerst, waar heb ik dat eerder gehoord ? God nog aan toe.