Lieve hond.
De hond is ziek, ik vrees het ergste, ze ligt aan mijn voeten net als anders, kijkt me aan, maar verder kan ze niets meer. Ze strompelt de veranda af als ik met vriend Jolle sta te praten, niets missen net als anders, ze ruikt egels, katten, het instinct blijft, weg is de drukte, het blaffen als er mensen op het erf of bij de deur komen, ze piept als ze ons ziet, alsof het de laatste keer is denk ik. Ze voelt het, ik word er verdrietig van, denk aan alle wandelingen samen, slapen op de veranda, ze is/was altijd zo blij als ik weer thuis kwam, ze herkende iedereen met een luid gepiep, anders kan ik het niet noemen. Misschien valt het mee, maar we laten haar niet langer lijden mocht er niets aan te doen zijn, ik hoor het morgen.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}