Vooraf hebben we niet echt afgesproken wat we zouden gaan doen, Jolle had een route, opstappen en rijden maar, over hoelang, hoever, enz. hebben we het niet gehad. De vorige reis was het twee dagen rijden, één dag rust, gisteren was het al de zesde dag dat we opstapten en weggingen, eigenlijk had ik het niet zo door, het is een volgorde van handelen die er nog steeds inzit bij ons, automatisch pakken we het weer op. Zelfs op de reis naar de Noordkaap hebben we geen zes dagen achter elkaar gereden, zei Jolle, ik weet het niet meer. Het rijden zoals wij dat doen is dan ook niet echt vermoeiend, kleine weggetjes, 70/80 km. per uur, vaak minder, op tijd stoppen voor koffie of om iets te drinken dan wel te eten, ik raak in een soort trance, ik weet dat ik op de motor zit, zie alles om me heen, ruik veel, hoor bijna alles, let op het verkeer, schakelen en gas geven gaat automatisch, het lijkt of ik zweef, dat is dan wel wer handig als je zo'n oude motor heb als ik, het scheelt ook in benzine verbruik, de motor loopt goed, beetje olie er bij, spint als een tevreden kat die geaaid wordt. Rusitg aan vandaag, al vroeg in de schaduw aan het lezen met een kop koffie, we vergeten bijna te ontbijten, wassen de vuile kleren, die zo droog zijn in het warme weer, lopen een uurtje door de omgeving, boek uit, straks pizza in het restaurant, nu nog even hangen, route voor morgen en volgende week bekijken, het weer blijft goed.