Gestoord bn 1. (geestelijk) abnormaal; gek; krankzinnig 2. een afwijking, storing vertonend. Platen kopen is een afwijking, ten minste in de mate waarin ik het doe. De laatste jaren valt het mee, ik koop een paar nieuwe platen, er zijn altijd meer platen die ik niet heb dan wel, is dat een geruststelling? Eigenlijk niet, ik zou alle platen willen hebben die er zijn uitgebracht en nog veel meer, gestoord zeg je en je hebt gelijk. Zo langzamerhand heb ik de meeste platen die ik vroeger miste, ik blijf zoeken naar die ene plaat, zie andere platen voorbij komen waar ik nooit van gehoord heb, doe een bod, zo gaat het tegenwoordig, het zijn geen grote bedragen, wel heel mooie muziek die ik er voor terug krijg. Hoe vaak draai ik die platen, het zijn er vele duizenden onderhand, misschien één keer of twee, vijf euro voor een plaat valt dan nog mee voor een avond vol muziek. Ik weet het, het is gestoord om nog meer platen te kopen, maar het is ook nog iets van een ontdekkingsreis door muziekland, er is nog zoveel muziek die ik wil luisteren, ik hoop dat ik er de tijd voor krijg, hopelijk is de muziekgod me goed gezind. Dan is er ook nog de boekengod, die me wil laten lezen tot ik er bij neer val, het valt mee, ik kies mijn boeken zelf, God is het met die keuze niet altijd eens, de tijden veranderen, God moet leren om zich aan te passen aan de wereld van vandaag, niet star en stijf blijven volharden in de gedachten en ideeën van vroeger, maar mee gaan in deze tijd. Het wordt tijd dat God van de hoge berg afdaalt en zich tussen de mensen begeeft, luistert naar wat er speelt in Zijn wereld, waarom is het paradijs veranderd in een hel op aarde voor heel veel mensen?

Die God dat zijn wij zelf, wij willen niets veranderen aan onze wereld, waarin we in welvaart leven, we geven aan goede doelen als het ons uitkomt, we schreeuwen moord en brand als de grond onder onze voeten trilt, 3.1 op de schaal van richter, maar aan de andere kant van de wereld beeft het pas echt met alle gevolgen van dien. Wij in het westen zijn een verwend volk geworden, we denken alleen aan ons zelf, hopelijk stemmen we volgend jaar verstandig en met ons hart, ten minste als dat op de goede plek zit, anders lopen de schreeuwers van Wilders ons onder de voet. Het duurt nog even, tijd genoeg om na te denken over ons leven en dat van anderen, die er niet over na kunnen denken, overleven is het enige dat telt voor hen.