Twee stoelen.
Vannacht heb ik mijn boek uitgelezen, het tweede deel van een trilogie, ik ben aan het derde deel begonnen, het werd laat, vandaag vrij dus dat was geen probleem. Ik zat de krant te lezen met koffie erbij, drie vier koppen toen ik las dat wandelen bijna net zo goed is als hardlopen of de sportschool, net iets voor mij, ik loop elke dag minstens een uur met de hond en mezelf, hardlopen heb ik nog geprobeerd, mijn knie protesteerde hevig door dik te worden met vreselijk veel pijn, dat gaat niet meer. Wandelen door de omgeving is geen straf, rondje Schildmeer is tien kilometer, twee uur wandelen, wat let me, helemaal niets. Ik ga op weg, brief gepost, mooi weer, ik kom 1 fietser tegen, de hond loopt het grootste gedeelte van de wandeling los, op het laatst kijkt ze me aan, "heb jij dit bedacht", ze slobbert wat water uit een plas, ruikt van alles overal, ze loopt de route twee keer, ik vind rechtstreeks lang genoeg. Er staan twee stoelen tegen een bult aarde, nat en vies, niet om op te zitten, hoe komen ze daar, dat vraag ik me vaker af onderweg, er ligt zo ongelofelijk veel rotzooi langs de weg. Laten we zuinig zijn op de natuur, onze omgeving, het is een kleine moeite om je eigen rommel mee te nemen naar huis en het daar in de afvalbak te gooien. Ik laat de twee stoelen staan, maar neem me voor vaker, minstens twee keer per week het rondje Schildmeer te lopen, het is ook goed voor de hond.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}