Vanmorgen zijn we op de koffie geweest bij de eigenaar van het huisje en zijn vrouw, eigenlijk runt zij de tent, hij doet het werk. Koffie en kuchen krijgen we geserveerd in de serre bij het huis, we krijgen gelijk allerlei regels en verhalen te horen, het huis staat vol met beeldjes, doeken, tafels met twee, drie kleden er op, net als de tuin tevens terras, waar beeldengroepen, dakpannen met spreuken, tafeltjes met stoelen en andere prullaria elkaar afwisselen, 8000 m2 groot.

Om twaalf uur vertrekken we vooreen rondrit door het Sauerland, richting Winterberg, prachtige weggetjes die door de heuvels(of zijn dit al bergen?) slingeren, mooie vergezichten met dorpjes in de verte, koeien die op hun gemak liggen te herkauwen, bossen wisselen de weilanden af, er valt veel te genieten. Rustig rijden we door dit mooie landschap, we slaan een klein weggetje in, een meer dan haakse bocht naar recht, terug naar 1, ik kom stil te staan, zet mijn rechterbeen op de grond voel een stekende pijn in mijn hamstring, zweepslag?, ik zak door mijn been samen met mijn motor, die leg ik voorzichtig op zijn kant op de weg, ik denk er zelfs aan om de motor uit te zetten met de rode knop. Jolle komt aangelopen, samen tillen we de motor overeind, niks beschadigd, alleen de vlotter van de linkercarburteur lekt, dat heeft die wel eens vaker gedaan, Kees herstelt het euvel. We gaan weerop pad, gelijk nog een paar scherpe bochten omhoog om over de schrik heen te komen, we vervolgen onze weg ik met een zeer been, atstappen en er weer op gaat met moeite, ik hoef niet met dat been te schakelen. De weg blijft mooi, op een verlaten weggetje pauzeren we, de kerkklok luidt in de verte, de Heer roept, we rijden gezegend naar ons huisje in Battenberg.