De oude vw bus was uitgerust met een radio uit de tijd van het bouwjaar, 1981, de zenders zocht je door aan een knopje te draaien, gekraak, even helder geluid dan was het weer weg, geen voorkeur zenders ingesteld, alleen met de hand te in te stellen. Het was eenvoudig in die dagen, niet beter of slechter, er was minder keus in vergelijking met nu, alles is te ontvangen, te bekijken, te downloaden, maar als ik dit schrijf ben ik al achterhaald, hopeloos ouderwets, er is al weer iets nieuws. De radio in de bus is vervangen door een moderne variant met cd speler met mp 3 aansluiting, misschien dat ik het moet terug draaien, stapels cd's in het voorvak, keuze genoeg, teveel soms dan blijft het stil. Toen het downloaden van muziek begon, wist ik niet van ophouden, alles waar ik vroeger geen geld voor had om het te kopen werd op een schijfje gezet, die draai ik in de bus, zoals de cd 'memories of work', nummers die op de radio werden gedraaid toen we achter de sorteermachine bij gebroeders van zanten, bloembollen, werkten, we hoorden radio veronica, hilversum 3 en radio noordzee tegen elkaar op botsen in volume, overal in de schuur stonden radio's aan, het was een herrie maar vaak hoorde je een bekend nummer tussen al het lawaai. Ze zitten in mijn hoofd gegrift, al die nummers van de top veertig en ik heb er zoveel herinneringen aan, momenten die opeens voorbij komen bij het horen van een liedje, een geur, een verloren liefde, een nieuwe liefde, niets duurt eeuwig, all we are is dust in the wind, same old song, dust in the wind. Dit nummer van Kansas draaide ik op terug weg naar huis, op repeat, nu de plaat opgezet, een kraakje, I close my eyes en verder nothing lasts forever than the earth and sky, luisteren en nog een keer. Thuiskomen na een late dienst is heerlijk, nog even zitten in de oude stoel, muziek, het wordt laat, ik vergeet dat ik morgen vroeg op moet, slapen kan altijd nog.