Jazz of moestuin.
Ik kijk naar de herhaling van het north sea jazz festival, prachtige muziek, ontroerend, soms teveel wat het publiek wil horen, vernieuwend of juist alles bij het oude, terwijl ik over de moestuin wilde schrijven, dat komt wel. Musette muziek hoor ik, ik moet de platen van de jaren vijftig opzoeken uit de grote stapel platen, er zit nog zo veel tussen wat ik nog nooit geluisterd heb. Michael Jackson, human nature wordt gespeeld door een orkest met een zangeres waarvan ik nog nooit heb gehoord, afrikaanse muzikanten komen voorbij, ik dacht dat ik veel van muziek af wist, maar er is nog zoveel meer , heel veel meer. Nog meer luisteren naar alles zonder voorbehoud, de moestuin komt wel, er zijn belangrijkere dingen, groente groeit vanzelf, zon en regen, het gaat ook heel goed samen. Het kost alletwee veel tijd en aandacht, maar dat heb ik er graag voor over, er is een groot verschil, muziek ontroerd, soms krijg ik tranen in mijn ogen door een prachtig gespeeld nummer, de moestuin gaat zijn eigen gang net als de slakken, maar dat geeft geen tranen, misschien een beetje ergernis, maar daar kom ik wel over heen. Over de moestuin schrijf ik nog wel eens, nu nog even luisteren en kijken naar northsea jazz.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}