In de brievenbus zat de kandidatenlijst voor de verkiezing van de leden van provinciale staten van Groningen op woensdag 18 maart 2015, een indrukwekkende lijst met namen en partijen, naast de traditionele parijen veel Groningen, Grunnegers en anderen die voor het noordelijk belang opkomen. Partij voor Mens en Spirit (Mens) is lijst 17, een aansprekende naam voor een partij die me niets zegt, geen flauw idee wat ze willen of waar ze voor staan, net als deze verkiezingen, die niet gaan over de provincie, maar over het landelijk belang. Leden van politieke partijen beloven ons gouden bergen, houden ons een wortel voor waar we als argeloze kiezer, we lijken wel ezels, blindelings achter aan lopen, hongerig zonder zelf na te denken. Waar gaat het over in de politiek, bonnetjes verdwijnen, de waarheid wordt verdraaid in het eigen belang, recht wordt krom gepraat en andersom met een stalen gezicht van schijnheiligheid. Wat je zegt is niet belangrijk, alleen hoe vaak je op televisie komt in aansprekende programma's en je staande probeert te houden tussen de grote groep van bekende mensen die het beeld en de toon bepalen van de discussie over serieuze onderwerpen in nietszeggende grappenmakerij. Politiek is een lachertje geworden, een speelbal van de media, in plaats dat de discussie gevoerd wordt op de plaats die daar voor bestemd is, het parlement, onafhankelijk, eerlijk, oprecht, trouw aan eigen overtuiging, principes zonder te buigen of mee te gaan in de waan van de dag, wordt het uit gevochten in de wandelgangen voor de camera's waar de vertegenwoordiger van de partij zich belangrijker voordoet dan degene die hem of haar heeft gekozen, verkiezingsbeloften blijken loze kreten, holle frasen. Het ergste is dat ze het zelf niet doorhebben en in hun eigen geschapen schijnwereld van mooie beloften geloven, nog erger is het dat wij er in mee gaan in plaats dat we wereldwijd opstaan voor vrede, verdraagzaamheid, gelijkheid, solidariteit, onderwijs, gezondheid, welvaart en weet ik veel, geluk voor iedereen of is dat een illusie?

Mijn advies is ga stemmen, volg je hart, het is niet anders, we leven gelukkig in een democratie, we mogen zeggen wat we willen, dat is niet overal zo. De enige mogelijkheid is om er samen wat van te maken, samen zonder ook maar iemand uit te sluiten, dat is toch niet zo moeilijk, denk er goed over na.