De afgelopen dagen heeft het bijna onafgebroken geregend, een grijze lucht, maar ik zie ook een groene waas over de bomen, er groeien weer blaadjes. Op het werk liepen we in regenpakken heen en weer met kruiwagens, vervelend is dat, ook op een fiets is zo'n pak niet fijn, je blijft wel droog, maar het zweet nogal.

Thuis had ik ook wateroverlast, maandag monteerde ik nieuwe kranen op de wasbakken boven, de oude kranen waren verkalkt, er kwam nauwelijks nog water uit, heel lastig als ik mijn tanden wil poetsen. Ik draaide de hoofdkraan weer open, probeerde de kranen, prima, het water stroomde er met een krachtige straal uit, warm en koud water. Toen ik beneden kwam hoorde ik getik, water druppelde uit het plafond, lekkerij, even paniek, ik belde zoon Jelmer of hij thuis was, "ik kom straks wel even langs". Ik dacht eraan om een stuk uit de vloer te zagen om te kunnen zien waar de waterleiding lekte, de oude kraan kreeg ik moeilijk verwijderd, ik was bang dat ik een gelaste verbinding kapot getrokken had. Om rustig te worden ging ik een groot rond lopen met de honden, het was even droog en onder het wandelen kan ik meestal goed nadenken of wegdromen.

Thuis gekomen haalde ik een stuk plafond/gipsplaat er uit, zette de hoofdkraan weer aan en zag het water langs de leiding stromen, er was geen verbinding los getrokken. Buurman Ben van de Vosselaan in Hillegom, die in mijn huis de electra heeft aangelegd samen met vriend Walter, gaf me een paar goede tips, één was dat je altijd een nieuwe knelkoppeling moet gebruiken als je iets van de waterleiding of verwarming vervangt, de oude gaan onherroepelijk lekken. Hij had gelijk, ik dacht snel klaar te zijn door de oude knel koppelingen weer te gebruiken, gevolg lekkerij, beetje dom.

Vandaag de koppelingen vervangen en ik kon weer heerlijk douchen boven, morgen een nieuwe gipsplaat in het plafond en je ziet er niets meer van.

Hopelijk is de wateroverlast buiten ook snel voorbij, zelfs de pony Jessica, morgen is ze jarig, had er om drie uur al genoeg van.