Ik kijk niet zo vaak naar de televisie, soms het nieuws, dan zie ik de minister president die ons gerust probeert te stellen, hij gaat eigenhandig de relschoppers in elkaar slaan, het oudejaarsprobleem is opgelost. Hij vertelt ons in zijn eigen taal dat het goed gaat met Nederland, zijn ministers doen hun uiterste best om het land te behoeden voor de ondergang, zie Engeland met de Brexit, wij hoeven ons nergens zorgen over te maken.

Ik kijk om me heen en lees de krant, ik werk in de zorg, zwakzinnigen zorg, psychiatrie, gezondheidszorg, luister naar mensen die werken in het onderwijs, er is een enorm tekort aan mensen die voor anderen willen zorgen in de ruimste zin van het woord, we vergeten elkaar, daar hoor ik onze relschoppende minister president niet over, het gaat altijd over geld, nooit over de zorg voor elkaar.

Er is ook geen geld voor Cultuur, nog zo'n ondergeschoven kindje van het kabinet, we moeten praktisch denken. Misschien een subsidie voor zelfverdediging en vechtsport, dan kan de minister president met een gerust hart thuis blijven en kunnen we zelf onze zaakjes regelen.

Joe zingt, You are so beautiful to me.

Zo zouden we over iedereen moeten denken, ongeacht wie en wat dan ook, dat zijn we vergeten , noaberschap, een beetje om elkaar denken.

Er is geen geld meer voor goede zorg en onderwijs, eigenlijk zou dat gratis moeten zijn voor iedereen net als het openbaar vervoer, van een minister president die eigenhandig relschoppers in elkaar wil slaan valt weinig te verwachten, misschien moet hij eerst maar eens goed over zichzelf na gaan denken.

De opbrengsten van het aardgas werden onder andere gebruikt om het begrotingstekort aan te vullen, ik weet er niet zoveel van. Een verstandige regering had het geld gebruikt voor het onderwijs, de zorg, de cultuur en het milieu.

Een verstandige regering hebben we al heel lang niet gehad, ik vrees dat het in de toekomst niet anders zal zijn, maar dat ligt aan de kiezers, wij dus.