December is een maand met nogal wat uiterlijk vertoon, het begint met Sinterklaas, dan de aanloop naar en de Kerstdagen, tenslotte Oud en Nieuw. Sinterklaas heeft zijn tabbert aan de kapstok gehangen, zijn mijter omgeruild voor een pet, de pieten zijn weer zichzelf, afgeschminkt of schoongeveegd, de kerstbomen afgetuigd en bij de vuilnis gezet, de mooie kleren hangen in de kast, het vuurwerk is uitgeknald. We hebben het die maand zo druk, we hebben bijna geen tijd om stil te staan bij de betekenis van de feesten en wat dat met ons doet of zou moeten doen.

Januari is een stille maand, de eerste van het jaar, goede voornemens zijn gemaakt en er wordt voorzichtig mee begonnen of we denken er nog over na, ook niet zo erg, je kan er altijd mee beginnen. Nu gaat het over ons innerlijk, zijn we sterk genoeg om onze voornemens uit te voeren en vooral om het vol te houden? Waarom nemen we ons voor om ons leven of onze gewoontes te veranderen, zijn we ongelukkig en hopen we gelukkig te worden door af te vallen, minder te drinken, stoppen met roken en dat soort dingen of is het een vlucht, durven we de waarheid niet in de ogen te kijken.

In de krant stond een interview met Dirk de Wachter, een psychiater en hoogleraar uit België. Hij verschijnt regelmatig in de media om deskundig commentaar te geven, op YouTube kan je zijn optredens bekijken en er vooral naar luisteren.

We zijn ontevreden en ongelukkig, daar willen we van af, dokter geef me een pil zodat ik het leven (weer) aankan of we nemen om vijf uur een wijntje of een biertje om ons te ontspannen. We willen vooral gelukkig zijn, wat dat dan ook is, het paradijs op aarde moet je nu beleven, vroeger ging je na een goed leven naar het hemelse paradijs, daar kunnen we nu niet meer opwachten of we geloven het niet. Geluk is niet te koop.

Af en toe en klein beetje ongelukkig zijn kan geen kwaad, het hoort bij het leven.