Ik heb niet zoveel met kleren, het is dat ik ze aanmoet, ik denk aan het sprookje van de nieuwe kleren van de keizer, als je teveel op anderen vertrouwd wat kleren betreft, heb je kans om er bloot bij te lopen. Ik koop 10 t shirts van de zelfde kleur, 12 onderbroeken, 20 paar sokken en meestal mijn spijkerbroeken bij de Welkoop, alles past prima, het zit goed, waar zou ik me druk over maken. Misschien over de prijs, het meeste dat ik koop is goedkoop, waarschijnlijk gemaakt door onderbetaalde vrouwen en mannen die werken onder beroerde omstandigheden, het is niet anders. Ik ben bereid om fors meer te gaan betalen voor mijn kleren, voor voedsel, voor alles als het landelijk, het liefst wereldwijd, geregeld wordt dat iedereen onder goede omstandigheden en tegen een goed loon kan werken, dat geldt ook voor de dieren in de veeteelt en het land waarop de produkten worden verbouwd, er moet beter voor gezorgd worden. Het moet van boven af geregeld worden, als het aan ons wordt overgelaten, blijven we kiezen voor goedkope produkten, plofkippenvlees, net als varkens en koeien die nooit buiten komen, we beloven van alles, maar onze portemonnee is heilig, logisch als je weinig te besteden hebt, misschien dat de lasten wat eerlijker over onze inkomsten verdeeld kunnen worden, betalen voor een schonere wereld naar inkomen. Het is gemakkelijk om gezond te leven als je er geld genoeg voor hebt.

Mode, daar moet je je niet zoveel van aantrekken, als witte sokken uit zijn, moet je ze juist aantrekken, tegendraads zijn, mode is net zoiets als praatprogamma's op tv, ze vertellen wat je aan moet trekken of wat je moet denken, wat je moet lezen, welke muziek je moet luisteren, dat soort dingen. Gewoon niet meer naar kijken en luisteren, bepaal je eigen keuze, het scheelt zoveel tijd, loop een kringloopwinkel binnen, koop daar een boek of muziek, tweede hands kleding, die je echt mooi vindt en het is goedkoop, hergebruik.

Er wordt zoveel voor ons bepaalt in regels en protocollen, het leven wordt er onleefbaar door, terug naar de eenvoud, maar dat zijn we vergeten, zonder alle luxe kunnen we niet meer leven.