We rijden meer dan een uur over een weggetje door een bos, een hert steekt over, verder niets, weinig verkeer, heerlijk om zo de dag te beginnen. We stoppen in een klein dorpje bij een bakkerszaak waar stoelen en tafels buiten staan, Jolle tracteert ons op capucinno met iets lekkers. Verder, dat is onderweg zijn, ik heb tijd genoeg om er over na te denken, elke dag in pakken, rijden, stoppen en de tent opzetten, uitpakken, koken, praten of lezen, op tijd naar bed, heerlijk. Het is de eenvoud van onderweg zijn waar ik van houd, elke dag hetzelfde, elke dag rijden we door een ander gebied, alles is mooi als je er oog voor hebt, hoge bergen met sneeuw, dwars door een grote stad, bloemen langs de weg waarvan ik de namen niet ken, prachtige huizen, vervallen schuren, leegstaande dorpjes, vriendelijke mensen die ons de weg wijzen. Overal is het anders en ook weer gelijk, mensen lopen met een telefoon, bellen onderweg, maaien het gras, werken, op en langs de weg liggen dode dieren, teveel om op te noemen, heel veel kruisen met namen erop in bochten, bloemen aan de vangrails, de doden worden herdacht maar komen niet terug, Jolle brengt ons veilig terug naar onze geliefden, we rijden rustig door het drukke verkeer.

We verlaten het bos, wat wordt er veel verbouwd, graan, maïs, bieten, enorme velden met druiven, bij Bingen gaan we met een pontje over de Rijn, kastelen, kerken, ruïnes aan twee kanten van de rivier, boten ploegen tegen de stroom in of varen gemakkelijk met de stroom mee.

Wat is onderweg zijn; reizen van A naar B, weggaan om weer thuis te komen, op zoek naar nieuwe wegen of iets spiritueels, je zelf ontdekken terwijl je motor rijdt, onthaasten, dat soort dingen.

Onderweg zijn is elke dag opstaan, ontbijten, inpakken, verder rijden, zien waar je uitkomt, genieten van het eenvoudige bestaan, je neemt niet meer mee dan er op de motor past, vaak is dat nog teveel, neem uw bed op en wandel.

Onderweg over kleine wegen, rustig rijdend, als we verkeerd gaan draaien we om of kijken op de kaart hoe we verder kunnen, geen haast, elke weg heeft veel zijwegen. We mijden de snelwegen zo veel mogelijk, daar verdwalen we, het is een keuze of zijn we hopeloos ouderwets om zonder navigatie op pad te gaan.

Een andere keuze is de snelweg van Ik, een weg waar je over heen raast, het doel staat vast, zijwegen zijn niet interessant, geen twijfel over de route, je hebt geen tijd om om je heen je kijken, het is jouw weg, alleen, misschien wil er iemand een tijdje met je mee tot het te vermoeiend wordt.

Een metafoor voor het leven, we zijn onderweg, ieder op zijn/haar manier, snelweg of bij weg, het één is niet persé beter als het andere, kies je eigen weg.

We komen op een camping waar ons een plaats wordt aangemeten, ordnung muss sein, we zijn in Duitsland, ik word er altijd een beetje opstandig van, twee oude mannen die de camping beheren.

Het laatste stuk onderweg, rijden op een motor blijft de beste manier om te reizen, we stoppen voor koffie met een gebakje in de vorm van de Duitse vlag, voetbal. We belanden op een camping met meer dan 4000 vaste plekken, we hebben een mooi plaatsje tot er op eens een horde Duitsers bezit neemt van ons mooie veldje, ze blijven luidruchtig of zijn Nederlanders dat ook in het buitenland? Een hoop geloop s nachts naar de wc zorgt voor een onrustige nacht. De koffie is op.

Op de camping bij Haselunne is niets veranderd, onze ouders zwerven er nog altijd rond, fijn om daar te zijn, dat is ook onderweg, onderweg naar samen, we praten, eten, drinken en slapen.

We zijn altijd onderweg, Ieder op zijn of haar eigen wijze.

Een prachtige reis over hoge bergen en dalen, twee weken is lang genoeg om onderweg te zijn, samen te zijn, te praten, rijden zonder woorden, een blik is genoeg, een handgebaar, morgen mis ik het opstaan, de broodjes die worden gesmeerd en koffie.

Jolle bedankt voor het samen onderweg zijn, kus.