Vanmorgen eerst alles nog een gecontroleerd, het is nog geen tien uur, toch gaan we maar naar Jolle en Thil voor een kop koffie, we praten nog wat, neef Arjen komt nog, dan wordt het tijd om te gaan. We rijden door Groningen langs de Duitse grens, een stukje Drenthe, bij Schoonebeek gaan we de grens over, er staan daar nog ja knikkers die aan het werk zijn . Een kop koffie en een turkse pizza, je nooit wanner we weer iets warms te eten krijgen, we rijden Overijsel binnen. Er zijn altijd punten waar de route moeilijk te vinden is op de kaart, we zijn eigenwijs en ouderwets, bij Tubbergen en later in Duitsland is dat het geval. We moeten om acht uur onze motor op de slaaptrein naar Innsbruck zetten, dat geefy toch wel wat druk, misschien een stuk over een grotere weg, maar het ruhrgebied is één wirwar van wegen, alleen met de kaart kom je bijna niet uit. Jolle rijdt de afslag Düsseldorf voorbij ondanks mijn getoeter en geschreeuw, oordopjes en lawaai helpen niet echt. We vinden de juiste weg, het hoofdstation is zo gevonden, helaas staan we aan de achterkant tussen de taxi s, een agent wijst ons de weg en om half acht rijden we het terrein op. Er staan nogal wat motoren, het duurt even voor we aan de beurt zijn, de motor past net op de trein, het is nogal laag, kijk uit voor je hoofd. Een steun voor en achter, vier sjorbanden moeten de motor op zijn plek houden, met moeite vinden we onze slaapplaats, we slapen boven in een zes persoons coupe, gelukkig zijn we met ons vieren, er slapen twee Duitse mannen beneden. Om kwart over negen vertrekt de trein, er is weinig te doen, na wat gepraat gaan we maar slapen, dat valt nog niet mee in zo'n klein bed, op zijn hoogst 1.85 mrt. en buurmannen die bier en whisky drinken en nogal hard praten, dan speelt er ook nog eens in mijn hoofd of de motor wel goed vaststaat, een onrustige nacht.