Ik vond tussen mijn keurig geordende platen een LP van the Outlaws, af en toe ontdek ik nieuwe muziek tussen de oude zooi, het wordt bijna onbetaalbaar om een plaat te kopen, verkopers verlangen een vaste prijs, doen geen concessies, zijn soms vreselijk bot. Ik heb genoeg Lp's, meer heb ik niet nodig, maar mijn hart gaat sneller kloppen als ik toch een koopje ontdek, het gebeurt niet vaak meer tegenwoordig, jammer genoeg, de handelaren zijn de baas, dat maakt het onhandelbaar, ze vragen teveel geld voor muziek.

Ik heb de houtkachel aan, het is een druilerige middag, de rook slaat naar beneden, de wind staat goed, de buren hebben er geen last van, de pony trekt zich nergens iets van aan zolang ze maar eten krijgt. Een houtkachel mag niet meer, het is de diesel van de verwarming in huis, het is geen sjoemelkachel, een goed gekeurde door een technische school geteste houtkachel met een hoog rendement en weinig uitstoot van vuile lucht, maar misschien maak ik mezelf iets wijs. Het is lekker warm binnen, ik loop op blote voeten, meer dan een t shirt is niet nodig, de honden liggen op apegapen voor de kachel, zij houden van de warmte.

Een houtkachel wordt een probleem in de toekomst, net als de intocht van Sinterklaas, er zijn geen gemeentes meer die het vrijwillig willen organiseren. De schoorsteenveger die hier één keer per jaar langs komt heeft wel vuile handen, maar hij is niet zwart, Piet hoeft niet bang te zijn om zwart te worden als hij de kadoos door de schoorsteen in onze schoenen doet, het is een lang verhaal, maar wie luistert daar nog naar, de tijden zijn veranderd, we zijn bang voor alles wat anders is, gelukkig is iedereen anders.