Na een dag werken loop ik eerst een flink stuk met de honden, we gaan over het ruiterpad langs de pony die onrustig langs de omheining loopt, ze ruikt de stal. Ik gooi een appel in de wei, dan is ze rustig tot ze ons terug ziet komen, hinnikt, nu is het mooi geweest, gelijk heeft ze, de stal is dichtbij. De honden willen ook eten, wat is hun leven eenvoudig, eten, lopen, poepen, plassen, slapen in elke willekeurige volgorde en aangehaald worden, dat leren ze snel. Dan is het tijd om de houtkachel aan te steken en de kamer te verwarmen tot ik er op blote voeten en in t shirt kan rondlopen, heerlijk is die warmte. Als ik s avonds nog een rondje met de honden loop ruik ik dat er meer mensen een houtkachel hebben, ik las in de krant dat het slecht is voor het milieu, nog even en het mag niet meer. Thuis gekomen trek ik de schuif open, het vuur krijgt zuurstof en laait op, de honden gaan voor de kachel liggen, ze houden van de warmte net als ik.

Wat is goed voor het milieu?, daar kun je over praten, discussiëren, van mening verschillen, er van alles aan doen of niks, dat is de keuze die je hebt. Ik ga mijn eigen gang, vaak gaat dat goed, ik heb geen aansluiting op het gasnet terwijl ik boven op de gasbel woon, het was geen vooruitziende blik, alleen een financiële kwestie, het was goedkoper, zonnepanelen, verwarming en boiler met een warmtepomp, het huis is zo goed als energie neutraal, daar tegenover staat de houtkachel (wel heel schoon), een motor uit 1979, een vw bus uit 1981, twee platenspelers uit 1967, een versterker en speakers uit de jaren '70, duizenden platen, maar die waren er toch al, ik zorg goed voor ze, maak ze schoon met kalkvrij water, draai ze regelmatig.

We komen een buurvrouw tegen met een jonge friesche stabij, herinneringen aan twee lieve honden worden weg geblaffen door Julia en Jane uit Roemenië, ze zijn wel heel lief voor het beestje dat niet weet wat het moet doen, spelen?