Goede raad is meestal goed bedoeld, je krijgt het vaak ongevraagd en op momenten dat je wel iets anders aan je hoofd hebt, ik zit er niet op te wachten. Of de raad echt goed is moet nog maar blijken, ik doe het tegenovergestelde, als dat niet werkt kan ik de goede raad altijd nog opvolgen, ik zoek het graag zelf uit.

Dat gaat ook zo met boeken, bestsellers en genomineerde boeken kan ik altijd nog lezen, volgend jaar liggen ze bij de kringloopwinkel, boeken waar ik toevallig tegen aanloop zijn mijn ontdekking, maar niet altijd leesbaar. Spirituele boeken is een ander verhaal, die lees ik eigenlijk niet meer, de bijbel werd voorgelezen toen ik jong was, later herlezen, in de jaren zeventig kwam er een golf aan boeken uit met een semi religieuze of filosofische inhoud, ik heb er veel gelezen, maar of ze me verder hebben gebracht in het denken over leven en dood weet ik niet, gelukkiger werd ik er niet van. Tegenwoordig wordt het beste spirituele boek van het jaar gekozen; als je gelukkiger wilt zijn, werkt het goed om te werken aan jezelf, dat lijkt me het intrappen van een open deur. Toch lees ik het artikel over het boek Steeds leuker en het interview met de schrijver; hij adviseert duidelijk omschreven doelen te kiezen, die binnen je macht liggen, en elke dag een klein stapje te zetten in de richting van een leven dat in balans is, waarin dankbaarheid en compassie belangrijker zijn dan ontevredenheid, onrust en oordelen over jezelf en de wereld. Stelregels daarbij zijn, bijvoorbeeld: 1.Alle verandering begint bij jezelf. 2.Maak je leven niet te moeilijk. 3.Neem je leven niet te serieus. 4.Bundel je energie en richt je op waardevolle dingen. 5.Doe wat telt, en doe de rest niet. 6.Over 100 jaar is iedereen je vergeten.

Ik denk niet dat ik het boek ga lezen, allereerst de titel Steeds leuker, het leven hoeft niet altijd leuk (aardig, prettig) te zijn en de stelregels zijn prachtig, maar ik ontdek het liever zelf, met vallen en opstaan.