Kokostaart.
Onze moeder bakte vaak een kokostaart, elk weekeinde maakte ze wel iets lekkers, witte bolletjes met rozijnen, mijn broer Peter had opeens zin in kokostaart; maak jij er ééntje voor de kerst, vroeg hij, maar het recept is weg, zelf weet ze het niet meer, ze deed maar wat zoals een goede kok betaamt, uit het hoofd, het komt niet zo nauw met de hoeveelheden, net wat er voor handen is. Ik vond een recept, het lijkt erop, maar zoals mijn moeder een kokostaart bakte dat is verleden tijd, herinneringen zijn ook mooi.
Ik vond een plaat terug, Herman van Veen in Carre, zomaar tussen de platen van Cuby, hoe komt die daar ? Opruimen is niet mijn sterkste kant, dan vind ik van alles terug wat kwijt was, alles wat ik niet meer nodig heb kan weg, maar hoe weet je dat je iets niet meer kan gebruiken, je weet maar nooit, toch maar even opbergen, later weet ik niet meer waar.
Herman zingt: Ik denk dat niemand mij morgen mist, een optreden uit 1971, er is niet veel veranderd in al die jaren, we zijn ouder geworden, heel geruisloos, er bestaat geen medicijn tegen oud of eenzaam zijn.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}