Ik wilde een stukje schrijven over ons Moedertje, onder het lopen met de honden had ik mooie zinnen bedacht, herinneringen, gesprekken, woorden, maar het was los zand, ik ploegde door de woorden in mijn hoofd, ik schreef, veegde de woorden weer uit, soms is het moeilijk om te zeggen wat ik voel, te moeilijk, dan moet ik wachten op een volgende keer.

Lang geleden kreeg ik van mijn Vader en ons Moedertje zomaar een gedichtenbundel, gedichten met uitleg, Vertrouwen in gedichten; Dichters spreken soms, heel even, de waarheid. Niet langer dan een gedicht duurt. Daarna kunnen ze schrikken van wat ze, in een vlaag van bedachtzame openhartigheid, van zich hebben prijs gegeven.

LIEDJE

Lieg alsjeblieft niet tegen me

niet over iets groots niet over iets

anders. Liever hoor ik het

vernietigendste dan dat je liegt

want dat is nog vernietigender.

Lieg niet over liefde

iets dat je voelt of iets dat je

zou willen voelen. Liever word ik

bedroefd dan dat je liegt

want dat is nog bedroevender.

Lieg niet tegen me over gevaar

want ik voel toch je angst

en wat ik gewaar word is waar

of ik ken je niet en dat

is nog gevaarlijker.

Lieg niet tegen me over ziekte

liever kijk ik die diepte in

dan dat ik mij verlies in één

van jouw lieve verzinsels

want daarmee verlies ik me dieper.

Lieg niet tegen me over sterven

want zo lang we er nog zijn

vind ik dat toegangsloze

niet mededelen wat je denkt

erger en zo veel doder.

JUDITH HERZBERG

Lieg niet tegen me over sterven, zolang we er nog zijn, kunnen we met elkaar praten. Als we dat niet doen en de waarheid voor ons houden, als we niet open staan voor elkaar, is dat erger.