Nederlands Indië.
Mijn vader ging na de tweede wereldoorlog naar nederlands Indië om te vechten, meer kan ik er niet over zeggen. Hij vertelde er wel eens iets over, een dunne staaldraad die over de weg gespannen was sneed het hoofd eraf van motorrijders die daar langs kwamen, later hadden de motoren een ijzeren stang die de klap opving. Over vrouwen heeft hij ook wel eens iets verteld, in 1947 was hij 23, christelijk gereformeerd, sex voor het huwelijk was er niet bij, misschien stiekem, in oorlogsgebieden heerst een andere moraal, soms geen moraal, meer wil ik er niet over zeggen. Ik lees het boek "De tolk van Java", de gruwelijkheden van de oorlog worden gedetailleerd beschreven, mijn vader was erbij, hij moet veel van dat geweld hebben gezien, meegemaakt, er aan deel hebben genomen, hij kon er later niet over vertellen, trauma's . Ik heb het boek bijna uit, maar leg het nu aan de kant, teveel geweld, teveel herinneringen, ik pak een thriller, waarvan ik weet dat het geweld is verzonnen, het zou gebeurt kunnen zijn, het is even spannend, dan is het voorbij. Herinneringen aan geweld blijven altijd in je hoofd rondspoken, ze komen boven op onverwachte tijden, je kunt ze niet deleten, het hoofd is geen computer.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}