Valentyne Suite.
Wat ga je doen als je een weekje vrij bent ? Dat is een vraag die me al tijden bezig houd, ga ik weg met de bus, een ritje op de motor is ook altijd mooi door het Groningse of Drenthse land, wandelen met of zonder honden, het huis schreeuwt om aandacht net als de tuin, ik kan moeilijk kiezen. Boeken moeten gelezen worden, ik schreef er over, platen geluisterd, uitgezocht en schoongemaakt. Ik was vandaag in de platen schuur waar ook de motor staat en begon ijverig klassieke platen uit te zoeken en per componist op alfabetische volgorde te zetten, een enorme klus omdat mijn aandacht steeds verslapt, ik kijk ondertussen bij de afgekeurde platen, LP 's die ik eigenlijk niet goed vind, maar er ook geen afstand van kan doen, dus staan ze daar te nietSen, ze worden niet gedraaid, af en toe bekeken en weer weggezet tot in lengte van dagen. Opruimen, hoor ik iemand roepen, maar dat is niet zo gemakkelijk, een plaat doe je niet zomaar weg. Terug naar de klassieke muziek, verrassingen zijn me niet vreemd, dit is wel heel bijzonder, naast de cello suites van Bach stond de Valentyne Suite verstopt, nooit gezien. Het is een plaat van de groep Colosseum uit 1969, hun tweede lp, over de band heb ik al vaker geschreven. Vanavond twee keer gedraaid, heel mooi. Net zo bijzonder was de vondst van twee platen van Steve Forbert tussen de disco lp's, ik heb vorige week kaarten voor een concert van hem in de Oosterpoort besteld, het is een kleine (platen) wereld. Heb je ook nog iets nuttigs gedaan wordt er gevraagd, jazeker antwoord ik, maar niet zoveel.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}