Een nummer van Steve Vai live met orkest, kijk op YouTube, zelf zoeken, een beetje moeite doen voor mooie muziek kan geen kwaad.

Onweer vanavond, harde knallen, ik zat buiten en ben op de bank gaan liggen, het kleed over me heen getrokken, de honden lagen rustig naast me op de veranda, het regende zo hard dat het tussen de pannen door lekte, de flitsen zag ik zelfs met mijn ogen dicht gevolgd door gerommel dat steeds dichterbij kwam.

Voor de liefde van God, natuurgeweld komt ergens vandaan, er breken enorme stukken ijs af op de Noordpool, gletsjers smelten, het weer is van slag net als de mensen, we zijn druk bezig met vooruitgang op elk gebied, vooral energie, zonnepanelen, windmolens, electrische auto's, fossiele brandstoffen zijn uit, verleden tijd,we zijn kuddedieren, we volgen de leiders, wat zij zeggen is goed. Fout, doe wat je zelf wil, de aarde overleeft het wel, wij misschien niet maar dat is van later zorg, geniet van het leven, dat je er bent, het is maar een seconde of nog minder in de eeuwigheid, zo snel is het voorbij. Ik laat mijn oude camper bus volgend jaar opknappen en ga op reis zonder me zorgen te maken over het milieu, ik rijd bijna nooit over snelwegen, wat dat er mee te maken heeft weet ik niet, rustig rijden verbruikt misschien minder benzine.

For the love of God, Steve Vai is een briljante gitarist, uitzonderlijk, hij begon bij Frank Zappa volgens mij, een poseur, een mooie man die weet dat er naar hem gekeken wordt, terwijl het luisteren het belangrijkste is. Als ik mijn ogen dicht doe terwijl ik naar het nummer luister is het hemelvaart, ik stijg op naar hogere sferen, als ik kijk zie ik een gedreven man die zijn eigen compositie speelt met een orkest en helemaal uit zijn dak gaat op zijn eigen manier, ongelofelijk mooi.

Too blind to see, C+B, she 's nog longer with me, the blues in al zijn facetten, een jankende gitaar, een piano die moeite heeft om niet te huilen, bas en drum volgen het klagen van de zanger over een verloren liefde, het is niet anders, Harry is er niet meer, zijn muziek wordt nog vaak gedraaid en God ziet dat het goed is.

De liefde van God voor de wereld trek ik vaak in twijfel, welke God laat het zover komen dat mensen elkaar dood maken in Zijn Naam, Allah of zo Iemand, ik weet het niet, we zijn gestoord met ons allen, een liefdevolle wereld staat niet hoog op de agenda van de heren en dames politici.

Bye Bye loneliness zingen the Everly Brothers, meestal als ik deze plaat draai is het laat, nog later wordt het met Nana Mouskouri maar die plaat is even onvindbaar, dan ga ik zo naar bed, alhoewel er altijd platen zijn met nog meer herinneringen en verhalen, I m dreaming my Life away, dream.

Het Vaderpaard van Tsjebbe ligt naast me:

ik roep de woorden

op en laat ze vliegen

in bonte formatie

de goede verstaander

heeft maar een half woord nodig

om secuur te weten hoe

onduidelijk hij praten kan

vogels zijn wijzer

praten daarom zo weinig

dat te lande het gerucht gaat

over hun hoge verstaanbaarheid

jouw fluisterwoorden

verwarmen mijn woorden

die als mussen hippen

in de gloeiende stof

van het licht stuivende erf

wanner de zon dubbel

op haar hoogst staat

en ik de vogel

die in mij zelf

in de nok nestelt

van onze fluisterend steeds

hoe dichter een dichter

bij onze vogels wil komen

hoe meer de luisteraar

van het woord moet afzien

woorden vangen geen vogels

waar de woorden tot wind verwaaien

tussen mensen tussen

woorden onder vogels

breng de vogels onder

woorden als dak en tast