Ik zit in mijn stoel na een dag vol met van alles of niets, net hoe je het bekijkt, om vijf uur s middags stop ik met alles, de honden krijgen eten, om een biertje te drinken, muziek te luisteren en verder te lezen, koken doe ik graag, maar er moet eerst gesport worden. Ik zet de cassette recorder aan, een bandje van Graham Parker and the Rumour live, het eerste wat ik hoor is een hammond orgel, prachtig, een live concert en een interview, ik kocht 50 of 60 bandjes van Southside Johnny en Graham Parker live voor 10 Euro, muziek is zo mooi.

Minder werken is geen probleem, heerlijk om op te staan wanneer ik zin heb, lopen met de honden, de pony naar de wei, koffie en de krant, niets hoeft, dan nog een keer een lang stuk lopen en eindelijk, uitstel, doen wat ik me had voorgenomen. Dat doe ik ook in mijn eigen tempo, schuren, spinazie plukken in de kas en er een quiche van maken, morgen weer iets met spinazie.

Ik loop met de honden, vlak voor ons vliegt een fazant op, de honden trekken aan de riem, jachthonden, ze willen er achter aan, niet veel verder komen er twee hazen uit de struiken gelopen, kijken voorzichtig om zich heen, de honden worden dol, blaffen, piepen, mijn arm wordt bijna uit de kom getrokken, de hazen verdwijnen maar hun geur blijft, ze lopen met hun neus op de grond, trekken me mee tot er opeens een ree uit de bosjes te voorschijn schiet en met grote sprongen in de verte verdwijnt, de honden hebben geen boodschap aan mijn geschreeuw om het rustig aan te doen, ze ruiken van alles wat ik dan weer mis, mijn neus ruikt maar een fractie van wat zij ruiken. Graham Parker zingt verder, live alleen met een gitaar, een moeilijk liefdes liedje, speak to me darling, put your skin like wrapping paper around my heart.

Ik heb beloofd om een taart te bakken, maar er is ook sprake van winterkilo 's die moeten verdwijnen, het wordt een taart waar je slank van word met veel calorieën, slagroom, chocolade, alles om af te vallen.