Als ik vrij ben of een late dienst heb, zorg ik eerst voor de dieren, daarna loop ik naar de brievenbus om de krant op te halen, maak ik een kop koffie en ga zitten aan de tafel die broer Lo gemaakt heeft. Een grote tafel, eens in de zoveel tijd ontruim ik het blad, helemaal leeg, maar er is altijd ruimte om de krant te lezen of aan te eten. Ik verheug me er elke morgen op, de krant met koffie, minstens een uur lang lees ik de krant van voor naar achter, dan langzaam weer terug naar de voorpagina, daarna blader ik er nog eens doorheen, altijd met veel koffie en klassieke muziek aan.

Vanmorgen was er geen krant, dat gebeurt bijna nooit, wel koffie, ik ging nog eens kijken, niks, dan valt er een gat in de ochtend beleving, ik lees de zaterdag bijlage nog eens door, ga weer kijken en probeer ten slotte de krant digitaal te lezen, daarvoor heb ik een abonnements nummer nodig, te vinden bij de betaling op het bankafschrift, ook digitaal, maar de koppeling met de postcode werkt niet. Dochter Julia belt met de krant, volgt de instructies op, zodat ik even later de krant op mijn tablet kan lezen, eerst met de honden wandelen. Ik lees de krant op mijn tablet, het is makkelijk uit te vergroten, door te bladeren, terug, maar ik mis het papier. Ik weet het, niet meer van deze tijd, ook over mijn telefoon heb ik al opmerkingen gehad, nu weer de krant, whatsapp komt er aan, ik ben een beetje onhandig met de moderne technologie. Ik verdiep me er pas in als het me interesseert, muziek en films downloaden is geen probleem, een tekening scannen, vergroten, vervormen ook niet, daar blijft het voorlopig bij, een beetje gestoord misschien, ik was maar even verstoord omdat de krant er niet was, dat viel mezelf mee, ik kan altijd nog verder lezen in mijn boek, maar mijn dagritme omgooien is iets anders.

Vanavond om elf uur kwam ik thuis na een late dienst, ik kijk altijd even in de brievenbus, jawel de ochtend krant zit erin. De vrouw die de krant jaren hier in het dorp bezorgd kan er niets aan doen, ze is er altijd, het moet iets anders geweest zijn. Zo is mijn leven.