Ik zit te dromen.
Een zieke collega, onverwachts aan het werk, dat is niet zo erg als ik me er op instel, het beste er van maken is niet zo moeilijk. Morgen verder met het hek op de veranda, dan kunnen de honden naar buiten, hun eigen gang gaan, binnen doen ze dat ook, waaks, ze blaffen als er iemand voorbij komt, zelfs midden in de nacht om half vijf, het is misschien een kat, ik weet het niet, maar ga even naar beneden om ze tot de orde te roepen om daarna weer verder te slapen. Ik zit te lezen en te dromen, ik schrik op, bijna twaalf uur, nog snel een paar woorden voor middernacht.
Twee honden in huis vind ik wel prettig, gezellig, veilig is het ook, niemand komt er in zonder dat ik het hoor, geruststellend, niet dat ik bang ben, deze honden hebben al veel meegemaakt samen, ze zijn voor niets bang, overleven laat je niet zomaar los, je blijft waakzaam. Ze zijn lief, na 1 week hebben ze al geleerd om te gaan zitten als ik het zeg, uiteraard met een lekkere beloning, aan de lijn lopen doen ze goed, ze proberen wel om de riem door te bijten, een ducktapeje doet vooralsnog wonderen.
Ik ben blij met Julia en Jane.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}