6-1.
Toen ik jong was voetbalden we altijd, op straat, op het schoolplein, op de grasveldjes in de buurt, garageboxen waren ook geliefd, maar als de bal over het dak vloog waren die meestal kwijt. Omliggende bewoners hielden niet van het lawaai van de bal tegen de metalen deuren, vaak kwam de politie langs, op straat was de voorkant van een putje het doel, aan elke kant van de straat eentje, 1 tegen 1 of 2 tegen 2, we waren er aardig goed in. Op zondagmiddag luisterde ik altijd naar langs de lijn met om 16.15 uur de uitslagen, alle wedstrijden werden op zondagmiddag op dezelfde tijd gespeeld, daarna snel naar de kerk. Toen we televisie kregen, keken we op zondagavond en door de week naar alle wedstrijden, soms op duitsland, ik kende alle spelers, verzamelde voetbalplaatjes, posters van elftallen, las de verslagen in de krant, voetbal was het helemaal tot ik op ongeveer mijn veertiende boeken begon te lezen, na Arendsoog, Karl May, jongensboeken kwam de literatuur, een groot woord. ''s Zomers gingen we 6 weken kamperen in Duitsland, een doos boeken mee, als ik die uit had begon ik aan de boeken van mijn zussen, een heel andere wereld.
Toen ik thuis kwam zag ik dat Barcelona met 6-1 had gewonnen, bijna onmogelijk, ik keek naar de beelden op YouTube, het stadion ontplofte en terecht.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}