Handen.
Ik keek van de week naar mijn handen, er is niks mis mee, ze zijn er nog alletwee, maar het vel is niet meer zo glad als vroeger, rimpels zie ik, eeltbulten van hard werken, nagels die afgebroken zijn door ongelukken en recent heeft de pony op mijn hand gestaan, dat geeft blauwe plekken en geen nagels tot ze weer gaan groeien. Handen zijn belangrijk om te kunnen doen wat je wilt, iemand een hand geven, je huis verbouwen, het stuur van je fiets of motor vast houden, eten koken, koffie zetten, noem het maar op, ik vergeet het belangrijkste, handen kunnen strelen, het lichaam van je liefste, handen kunnen troosten als je kind pijn heeft en dicht bij je wil zijn, heel even mijn moeder vasthouden met twee handen om haar te voelen, ik durf het niet zo goed maar doe het toch, net zo als ik mijn zoon een zoen geef, een knuffel als hij weg gaat naar huis. Ik heb het niet geleerd van mijn ouders, misschien een klein beetje, mijn vader gaf mij een kus toen ik vijftig werd, eindelijk, hij wist dat hij ziek was en zou sterven, volgens mij, het maakt niet uit. We vergeten te vaak om onze handen te laten spreken, te zeggen dat we van iemand houden, ik spreek voor mezelf, ik heb het te vaak niet gedaan en daar schaam ik me voor, ik kan het nooit meer goed maken, misschien met een kus of een knuffel, Jolle zeg jij er eens iets over, vriend, kus.
Reacties
Reacties
Beste Sijtze,
De hand die je geeft, de blik, de knuffel of de kus geeft de genegenheid van je weer. De ander voelt dat.
Je vriend en zwager Jolle
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}