Ik heb mijn boek uit, vandaag verwachtte ik een boek dat ik eergisteren heb besteld, vertraging door de sinterklaas drukte, denk ik, het komt morgen. Ik word dan toch een beetje onrustig, om vijf uur 's middags ga ik altijd zitten lezen, een uurtje voordat ik ga koken, nu stond ik te wachten op de meneer (het is altijd dezelfde vriendelijke man) van de post, helaas de bestelling komt morgen zag ik op de site waar je het pakje kan volgen. Niet zo erg, dan maar koken, stamppot rauwe andijvie met heel veel er door, heerlijk, muziek aan, zo kom ik de tijd wel door, morgen nog iets om naar uit te kijken, een dik boek, wel tweedehands.

Ik heb misschien nog wel honderd boeken die ik nog niet gelezen heb, maar ik heb ze al wel ingekeken, ik wacht op het "nieuwe" boek.

Ondertussen ga ik om vijf uur in mijn stoel zitten, ik pak een dichtbundel, altijd dicht bij de hand, Achterberg; Het weerlicht op de kimmen, een keuze uit de gedichten.

Risico

Nacht, laat mij over aan de dag.

'k Heb het in donker te verduren

met nederlaag op nederlaag

het eigen wezen toegebracht

totdat de morgen daagt

en moet het voor mijzelf bezuren.

Nacht, laat mij over aan de dag

en liever avonturen

bij anderen te verkeren

in 'n vreemde, die niet meer vermag

te zijn die hij verwacht.

Ik zit tussen twee vuren.

Nacht, laat mij over aan de dag.

Dag, laat mij over aan de nacht.

Bij daglicht moet ik mij verhuren

aan veler oogopslag

en ben een ander dan ik dacht,

om 's avonds weer te keren

een wezen, door zichzelf veracht.

Dag, laat mij over aan de nacht

en liever hier de kans riskeren

in eigen hinderlaag

te vallen slag op slag

en zo betalen het gelag.

Ik zit tussen twee vuren.

Dag, laat mij over aan de nacht.

Ik kijk het journaal, extreem rechts Amerika doet van zich spreken, armen worden gestrekt in de Hitler-groet, er wordt geroepen heil Trump en nog veel meer, een vloedgolf van onvrede die over ons heen komt, ik ben niet bang voor de toekomst, ik vertrouw op het gezonde verstand van iedereen.