Oud worden.
'.................maar ik was er niet op voorbereid om oud te worden, en het allerminst was ik er op voorbereid om deze situatie onder ogen te zien.
Eerste vraag
'Waartoe ben ik eigenlijk hier?' vroeg ze
telkens weer, in haar negentigste, rood
omrande oogjes vanwege het gebrek aan
traanvocht. 'Waartoe ben ik eigenlijk hier?'
Amper nog in staat overeind te komen,
weinig eetlust meer. 'Waartoe ben ik eigenlijk
hier?' Hoe ik ook geduldig probeerde het
haar uit te leggen, drie, vier keer, dat ze al
jaren geleden niet meer zelfstandig wonen
kon, niet goed ter been, mijn geboortejaar
wist ze feilloos, maar niet dat waarin we
heden leefden, dat 'diepblaauw' de kleur
van de deur van haar grootouderlijk huis
was geweest, maar niet hoe de verpleegster
heette die haar dagelijks waste en kleedde.
'Waartoe ben ik eigenlijk hier?' Tot ik met
een schrik dacht: wie weet is het geen vraag
van nu, maar een van toen en daar, de eerste
uit haar catechismus, die met de belofte
van een hemel, en antwoordde: 'Om God
te dienen en daardoor hier en hiernamaals
gelukkig te zijn.' Ze keek me er niet eens
bij aan: 'Dat jij nog gelooft in dat gezemel.'
HUUB BEURSKENS
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}