Elke maand krijg ik van vriend Jolle een motorblaadje, deze keer met een reisverhaal van de Noordkaap naar St. Petersburg dwars door Finland, het lege noorden. Onze route terug van de Noordkaap ging een stuk oostelijker langs de grens met Rusland , maar was waarschijnlijk net zo mooi, ik heb er de verhalen op nagelezen en de route nog eens bekeken, prachtig. Een klein stukje uit het verslag van toen:

Woensdag 18 juni 2014

Het zonnetje schijnt vanmorgen en het is een stuk aangenamer. Ontbijten in ons eigen hutje met uitzicht over het meer, ook nieuw. We rijden de camping af en gaan verder op het c-weggetje van gisteren. Heerlijk ontspannen, we rijden 50 km. en ik neem de tijd om rond te kijken, in plaats van te zitten kleumen met de blik op oneindig. Eindeloze bossen van naaldbomen, zover ik kan kijken, met meren daartussen en rust, het eerste uur kwamen we 4 of 5 auto's tegen. Ik ruik het bos en het hout, gekapte stammen liggen in grote stapels langs de weg. Bij elk huis ligt een enorme voorraad hout, netjes opge- stapeld. Ik voel me tevreden, bijna gelukkig en kan zo nog uren doorrijden, ik raak in een soort trance. Ik ben blij dat we geen intercom hebben, we rijden samen, maar ieder met zijn eigen gedachten. Er steekt een rendier over op zijn gemak. We komen op een kruispunt en stoppen even, niet om de duivel te vragen om een gunst; mooi weer of iets dergelijks, en zo onze ziel op het spel te zetten, maar om een appeltje te eten.
We rijden iets verder en slaan af om over een b-weg naar Kajaani te rijden, enorme gras
landen die geel zien van de boterbloemen, maar geen koe te bekennen. De enige dieren die hier vrij rondlopen, zijn rendieren. Paarse en roze lupines bloeien langs de weg.
20 km. voor Kajaani begint het te regenen, hard en lang, we schuilen bij een lidl en als het droog zoeken we de camping op. Die blijkt te zijn gesloten, er ligt nu een mooi golf veld, balen. We rijden verder naar Vukojari of zoiets, waar we bij een camping van een kerk komen, ze staan raar re kijken als we zeggen in een tent te slapen, maar we krijgen een prachtige plek bij het water naast een vuurhut. Nu zitten we in de kerkruimte naar voetbal te kijken, nederland - australie en ze hebben koffie voor ons gezet en broodjes erbij. We blijven hier nog even.

Reageer

Vul onderstaande velden in om een reactie te plaatsen op dit reisverhaal.