Geen gas.
In 1992 nam ik ontslag, verkochten we onze woonboot om in het noorden een houten huis te bouwen, het klinkt eenvoudig, maar het huis moest nog gebouwd worden, dat had ik nog nooit gedaan, ondertussen moest ik werk zoeken. Ver weg op de woonboot woonden mijn lieve en onze zoon, afstuderen en werken, opgroeien, in de weekeinden reed ik naar hun toe, soms was ik zo moe dat ik de auto aan de kant moest zetten om uit te rusten. Een huis zonder gasaansluiting is heel bijzonder in de gemeente slochteren waar het gas ontdekt en vandaan komt, het had niets met idealisme of iets groens te maken, geen gasaansluiting betekende een besparing van duizenden guldens. In het journaal hoorde ik dat van woningen die gerenoveerd worden de gasaansluiting wordt verwijderd, warmtepompen en zonnepanelen nemen de energie voorziening over, net als hier. Hier in Groningen klinkt het een beetje als; als het kalf verdronken is dempt men de put, de aardgaskraan wordt dicht gedraaid, maar het leed is geschied, ook al beseffen heel veel mensen dat niet, het blijft het verhaal van het noorden, de rest van het land vindt het wel best, het maakt hun niet uit hoe de huizen verwarmd worden of is er op eens een groot besef van medeleven? Ik ben benieuwd hoeveel mensen er nadenken over het milieu, gelukkig heb ik een neef en een zoon die er voor mij over nadenken, ik doe het niet uit idealisme, het scheelt elke maand heel veel geld.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}