Een beetje doodgaan.
Afscheid nemen is een beetje doodgaan, maar als je echt dood gaat telt een beetje niet, het is het einde, het leven stopt, wat volgt weet niemand, hemel of hel, zeg het maar. De hond slaapt in de camper zonder geluid, het is een nacht vol herinneringen aan zo veel nachten samen in de bus, een laatste nacht. De hond voelt dat ze dood gaat, ik zie het aan haar ogen, ze kijkt me aan vol verwachting alsof ik God ben en haar beter kan maken. Ik geef haar wat stukjes metworst, die ze met smaak op eet, verder eet ze niets, ze drinkt goed, plast poept niet.
Ik laat haar uit, ze trekt me voort op drie poten, net alsof ze wil laten zien dat er niets aan de hand is, ik wil nog niet dood, maar wie wil dat wel. Ik twijfel, maar het is duidelijk dat er niets meer aan te doen is, een beetje doodgaan bestaat niet, het is definitief.
Wat een lieve gestoorde hond.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}