Alweer een week thuis na een korte motorreis door Nederland, België, Frankrijk, Luxemburg en Duitsland, maar wat is kort, op het moment van het reizen lijkt elke dag lang, op de tweede dag is het alsof we al weken van huis zijn. De eenvoud van het reizen op een motor is niet te beschrijven, je moet het doen, een tent, luchtbed, slaapzak, kooktoestel, kook-en eetgerei mee, veel heb je niet nodig, een koffer met kleren, altijd teveel, toiletspullen, handdoeken, een paar boeken of een e-reader. Het is niet alleen de eenvoud, ook het ritme van opstaan, inpakken, ontbijten, opstappen, rijden/reizen met onderweg tijd voor koffie, broodjes, even praten over hoe het gaat (dat doen we onderweg non verbaal door in de spiegel naar elkaar te kijken, een duim omhoog of even op een rustige weg naast elkaar te rijden), boodschappen doen, dan een camping zoeken, de tent opzetten en de spullen erin, biertje drinken, koken, lezen, verhaal schrijven en als het donker wordt in de slaapzak verder lezen, slapen, meestal meer dan acht uur per nacht. Verder gebeurt er niet veel, op de terugweg vanavond zong Otis Redding het nummer Sitting on the Dock of the Bay, hij zingt over wasting time, je tijd verdoen, dat doe je op een motorreis, je rijd door het landschap op je gemak, kijkt om je heen, alles gaat vanzelf, het gas geven, het schakelen, af en toe remmen, het landschap word mijn thuis. Luister naar Otis.

Otis Redding - Sitting on the Dock of the Bay

Sitting in the morning sun
I'll be sitting when the evening comes
Watching the ships roll in
And I watch 'em roll away again

Sitting on the dock of the bay
Watching the tide roll away
I'm just sitting on the dock of the bay
Wasting time
I left my home in Georgia
Headed for the 'Frisco bay
'Cause I had nothin to live for
And look like nothing's gonna come my way
So I'm just

Look like nothing's gonna change
Everything still remains the same
I can't do what ten people tell me to do
So I guess I'll remain the same
Sittin' here resting my bones
And this loneliness won't leave me alone
It's two thousand miles I roamed
Just to make this dock my home.

Writers: STEVE CROPPER, OTIS REDDING