Ik schreef mijn verhaaltjes altijd op mijn tablet die ik had gekregen van zoon Jelmer voor onze reis naar de Noordkaap, zo makkelijk en handzaam, overal onderweg hadden we "bereik"; zelfs op de meest afgelegen plaatsen. Eén keer hadden we geen verbinding op een camping en werd de prijs van het verblijf na overleg met haar man minstens verdubbeld, Jolle was in staat om ? nachts nog te vertrekken, gelukkig bedacht hij zich en konden we samen verder. Apparaten gaan kapot op een moment dat je het niet verwacht, er iss geen geld voor iets nieuws, reparatie lukt ook niet, het merk is failliet en de winkel heeft zich goed ingedekt, het maakt niet uit, zeg ik vol bravoure, ik schrijf mijn stukjes wel op de vaste computer. Dat heb ik lang gedaan, maar de sfeer is anders, ik zit in mijn stoel, luister naar muziek, er komt een zin, een gedachte op in mijn hoofd, maar ik heb geen zin om op te staan, me los te maken van de muziek en de woorden op te schrijven op de vaste computer, die ik ook nog eens moet gaan opstarten, het gevoel is weg, de woorden weet ik niet meer precies, half werk, eigenlijk geen werk, want ik schrijf zinnen die niet lijken op wat ik in mijn hoofd had, als ik ga nadenken ben ik te laat. Het verhaal moet geschreven worden terwijl het in me opkomt, gelijk zonder tussenkomst van de techniek, tijd om na te denken is er niet, livin'in the moment dat is het, in een flits iets vertellen wat er in me om gaat, wat ik heb gelezen, waar ik naar luister, de kern van mijn bestaan. Nu kan het weer, ik zit in mijn oude stoel, lees een boek van en over Sting, luister naar de muziek waar hij mee opgroeide, hoe hij leerde spelen, het klinkt zo bekend. Ik moet aan buurman Luke denken, hun boot lag naast die van ons in Hillegom, hij leerde me te luisteren naar Jazz, we huilden toen Joop Zoetemelk wereld kampioen werd op zijn oude dag, we dronken teveel, gingen naar Joe Cocker in Leiden, we leefden ons leven en dat doe ik nog steeds. Ik kan alle herinneringen gelijk weer opschrijven als ze in me opkomen, een tablet of zoiets op schoot, dank je lieve.