Een dag in verwondering.
Er zijn van die dagen, waarop ik me over veel dingen verwonder, het begint gewoon met opstaan, koffie, krant, maar al snel voel ik dat het een andere dag is, het licht buiten is lichter, de wind waait koud in mijn gezicht, mijn haar zegt dat ik naar de kapper moet, ik zeg dat het wel meevalt en we lopen verder. Het regent, hagel, pijpestelen, de hond heeft er genoeg van, rent terug naar huis, de zon komt door en schijnt naar binnen op de bank waar ik ga zitten en me koester in de lentezon, ik val in slaap, niet helemaal ik doezel weg tot de hond begint te blaffen, er komt iemand langs of voorbij. Buiten gebeurt er van alles, vogels vliegen af en aan met materiaal voor hun nesten, takjes, haren van de pony, ze pikken aan de sokken die hangen te drogen op de veranda. Ik verwonder me over het leven, mijn leven, het gaat zijn dagelijkse gang, maar tegelijkertijd weet ik dat het eindig is, daar wil ik nu niet over nadenken, ik kijk naar de wolken die voorbij komen, lees in mijn boek, luister naar muziek en weet dat ik het eeuwige leven voor me heb.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}