Memento mori.
Als ik een bericht krijg dat er iemand is overleden, jonger dan ik of van de zelfde leeftijd dan heb ik het moeilijk, trek me terug in mezelf, onbereikbaar voor wie dan ook. Ik mopper op de hond die niet snapt wat er aan de hand is, aai haar over d'r kop, we gaan wandelen, lopen door de velden, ik ga tegen een boom zitten in de zon, maar zie niets, de hond loopt rond, snuffelt, komt terug, likt aan mijn hand, het is tijd om verder te gaan. Thuis timmer ik een deel van de platenkast in elkaar, maar waarom? denk ik, wat heeft het voor zin. Het leven is kort, soms te kort, wat weet ik er van, niets, of te lang, daar kan ik me dan niets bij voorstellen, het wordt te moeilijk, te oud, te veel gebreken. Hier zit ik met mijn gedachten over dood en leven, ik weet het even niet, maar dat is niet erg, morgen is er een nieuwe dag, gelukkig.
Ede Staal - Credo - mien bestoan (dvd versie)
Als ik luister naar dit nummer krijg ik tranen in mijn ogen, ik weet het, ik ben sentimenteel, ik denk aan oom Sietse, die me in Duitsland, Haselunne, Lotten voor het het eerst liet
luisteren naar Ede Staal op een cassette bandje denk ik.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}