Vanmorgen belde zoon Jelmer op om te vragen of ik naar mijn moeder zou gaan en zo ja of zijn zoon Kelvin met me mee mocht om oma te bezoeken, Kelvin wilde op bezoek bij die oude oma. Gezellig dacht ik, ik reed naar het huis van mijn zoon, nam de appeltaart mee die ik had gebakken voor zijn vriendin Sarah, die haar verjaardag vandaag vierde en tulpen. Samen gingen kleinzoon en opa op weg naar (overgroot)oma in Groningen, alleen een verhoging, geen kinderzitje meer, daarvoor is hij te groot, hij klikte zelf de gordel vast. Vragen over de oude bus, is het een camper, want ik zie allemaal kastjes, wanneer gaan we er mee weg samen met papa, ik heb zes dagen (weken) vacantie in de zomer dan hoef ik niet naar school, nemen we hout mee voor een vuurtje, waar moet ik slapen?, boven in de bus, als ik dan dorst krijg ga ik stiekem naar beneden en pak ranja want water vind ik niet zo lekker, daarna ga ik weer slapen. Vragen over bruggen, even stoppen bij het kanaal, want ik zie het water niet. Opa, opa, ze maken ruzie en hij wijst op de voorruit, ik kijk maar zie niets, ze zitten achter elkaar aan en maken ruzie, zegt hij en dan snap ik het, hij bedoelt de ruitenwissers, die heen en weer gaan. Ik ben weer even terug in de wereld van de kinderen en voel me er op mijn gemak, maar ik moet wel op de weg blijven letten want het regent, regent, regent, vanavond ook nog, als ik de hond uitlaat zak ik tot mijn enkels in de blubber, gauw terug naar het warme huis. Als een auto ons inhaalt, zegt kleinzoon Kelvin, dat is gevaarlijk, kan je niet harder opa, maar als ik dan gas geef zegt hij, niet zo hard.