Er is een ventilator in de deur gemonteerd om de warme lucht van de kamer naar de gang en naar boven te blazen, of het werkt weten we nog niet, het is zo goed als zonder geluid, dat scheelt. Het huis komt vol te staan/te hangen met apparatuur die het energie verbruik drastisch, dat is heel veel, moeten verlagen en inderdaad na een paar weken blijkt dat het enorm scheelt. Het verbruik daalt naar een derde tot een kwart van wat het was, ik kom nu bijna uit op nul, nog even afwachten, een paar zonnepanelen erbij en ik krijg geld terug, helemaal goed. Helemaal met het plan om minder te gaan werken en de geldelijke gevolgen daarvan, het valt mee, er is veel te regelen, zowel wat uren betreft als met het geld, ook wel belangrijk, het wordt tijd om andere dingen te gaan doen voordat mijn tijd op is, time flies, het gaat zo snel, ook lijkt dat niet zo als je leeft bij de dag. Dat is het beste van dag naar dag leven, dat het ik altijd gedaan, nooit ver in het voren gedacht, laat staan plannen gemaakt voor de toekomst of doelbewust gestreefd, ambitie heet dat, naar een "betere baan", wat dat dan ook mag zijn. Werk was er altijd, het vond me op de juiste momenten, niet altijd prettig of aangenaam soms ronduit smerig, maar ik kon er van rond komen, meer kan ik niet wensen. Over ambitie kunnen we nog wel een keer praten, dat is iets wat ik niet heb, het is altijd goed op het moment zelf waar dan ook, met wie en in welke omstandigheden, dat maakt niet uit. Misschien is dat het, het streven om er te zijn zonder ambitie om maatschappelijk vooruit te komen, te klimmen op de ladder van succes, het is genoeg om mijn werk te doen, wat dat dan ook is.