Voetstapjes in de sneeuw.
Het is een beetje winter, vanmorgen was het wit buiten, sneeuw, het drupte van de bomen, het plakte aan mijn klompen, de hond vond het prachtig, ze rende, rolde er in en at van de sneeuw. In 1963 was het echt winter, we liepen over het water van het Oosterhamrikkanaal naar school, het ijs was wel een meter dik, de ijsbloemen stonden op het raam van mijn slaapkamer waar geen verwarming was, een gewatteerde deken lag op mijn bed om mij warm te houden, het was koud, zo koud is het lang niet meer geweest. Mijn moeder las altijd voor uit de bijbel, verhalen van W.G. van der Hulst, de sprookjes van Grimm, we luisterden stil naar haar stem, wat is dat toch mooi, voorlezen. Zelf las ik elke avond voor uit Jip & Janneke, Alleen op de wereld, dat soort boeken, ik lag naast de kinderen in bed vlak voordat ze gingen slapen en soms viel ik samen met ze in slaap. Nu ga ik af en toe vroeg naar bed met een boek om het uit te lezen, maar ik mis de verhalen van W.G. van der Hulst, ik zie de plaatjes nog voor me en hoor de stem van mijn moeder.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}