Elke keer als ik met een nieuwe naald de platen beluister, verbaas ik me er over hoe helder en zuiver het geluid is, alle tingeltjes & tangeltjes, belletjes, percussie naast de drums, het orgeltje in de onder-of bovenmuziek, de bass bromt door de speakers, de blazers er tussen door, alles hoor ik duidelijk, ik geniet er van. Hoe vaak ik mijn naald moet vervangen weet ik eigenlijk niet, ik ga op het geluid af, als de hoge tonen minder worden is het wel tijd voor een neuwe. Ik kijk op Google en lees dat een naald per plaatkant 800 meter aflegt, een hele afstand, een elliptische naald gaat ongeveer 1000 uur mee, vier platen per dag is drie uur, wat er op neer komt dat ik elk jaar een nieuwe naald moet kopen, dat valt me mee. Vroeger moest ik voor een naald naar Groningen, Hemmes in de Steentilstraat, nu de Jongens van Hemmes, de winkel met de audio apparatuur zit er naast, tegenwoordig gaat het via een webwinken en krijg ik de naald keurig thuis gestuurd.

Bij Roel Hemmes kocht ik vroeger mijn platen, heel soms bij Carillon, een kleine winkel met langs alle wanden Lp's, een paradijs, bijna alles was er te koop, maar kiezen was moeilijk en het budget heel klein Luisteren kon in kleine hokjes, daar maakte ik dankbaar gebruik van om nieuwe platen te luisteren, maar uiteindelijk moest ik af en toe ook wel eens een plaat kopen, anders mocht je er niet meer komen, dacht ik. Toen de cd verscheen werden alle platen bij Hemmes per strekkende meter voor een bepaald bedrag verkocht hoorde ik later, ik woonde toen al niet meer in Groningen. Nu heb ik mijn eigen platen paradijsje met duizenden platen, in de schuur is de dependance, daar moet ik nu eindelijk eens orde in de chaos scheppen, als het weer wat warmer wordt.

Nu geniet ik van de nieuwe naald, de eerste platen die ik dan draai zijn van Santana, veel toeters en bellen, dan kan ik goed horen hoe het klinkt.