Volgende week donderdag gaan we naar een uitvoering van de Messiah in de Martinikerk in Groningen, ik heb vanavond de plaat op gezet, prachtig, daarna Cuby dat was bijna nog mooier, Somebody will know Someday, muziek klinkt door het huis, af en toe is het stil binnen en luister ik naar de wind en dan denk ik weer aan een liedje, Hear the wind if she cries van Gene Clark, niemand kent hem nog, een vergeten Godenzoon, oprichter van the Byrds, hij schreef hun eerste hits, naast de nummers die ze van Bob Dylan pikten. Het haar in een staartje en een oorbel met een kruis, het is hem allemaal vergeven, want hij schreef de mooiste nummers, Hear the Wind if she Cries is nog mooier dan Imagine, maar niemand weet dat. Als ik moest kiezen tussen the Messiah en een optreden van Gene Clark dan wist ik het wel, hij was een jonge God, zong de sterren van de hemel, maar hij vergat zichzelf in het leven, dronk zichzelf letterlijk dood, triest, maar ook wel weer mooi,.

Een Verlosser is iemand die de wereld redt, Jezus was zijn naam, maar eigenlijk heb ik liever een Verliezer in de plaats, geen duivel maar een gewoon mens, jij of ik.

5. 

   3:51

Look around little darlin do you know who I am
I'm as much your reflection as I am my own man
You need not to defend love life's the house where we live
We cannot see tomorrow only feel what we give
Put your head on my shoulder dry the tears from your eye
Watch the sun's fading ember hear the wind as she cries
We talk and hear about lonliness
The cold blue hunger of the soul
But if this world has redemptiveness
Why ever should we be somewhere
Where there's nowhere to go
Put your head on my shoulder dry the tears from your eye
Watch the sun's fading ember hear the wind as she cries
Hear the wind as she cries