Slecht weer.
Regen en harde wind trekken over, Jessica de pony is blij als ik haar op stal zet, eigenlijk is het te laat om elf uur 's avonds, maar na een late dienst is het niet anders. Ik schrijf regelmatig over het geloof en aanverwante zaken zoals muziek, literatuur, schilderijen, beelden, die daar iets mee te maken hebben. Ik ben opgevoed door ouders die in mijn jeugd streng gelovig waren, twee keer naar de kerk, op zondag niet voetballen of fietsen, laat staan een ijsje kopen of nog erger naar het voetbal gaan, veel was er verboden. Een verbod is er om overtreden te worden, daarna weet je niet precies wat er gaat gebeuren, het begon al bij Adam en Eva, het is nooit anders geweest, de mens is nieuwsgierig naar het niet bekende, gaat op onderzoek uit en neemt de gevolgen voor lief. Zo was mijn jeugd, ik overtrad vele geboden, veel regels, maar ik heb er geen seconde spijt van gehad, de straf woog niet op tegen de ontdekking van nieuwe dingen zoals uitgaan, zelf denken, verliefd worden op een meisje met het verkeerde geloof en dat gebeurde nog al eens, een opleiding kiezen die niet de keuze van mijn vader was, kortom mijn eigen weg gaan. Mijn ouders werden zachter in hun oordeel naarmate ze ouder werden, er kwam meer ruimte voor het anders-zijn, meer begrip tot op zekere hoogte, maar net als zij ben ik enorm beïnvloed door het geloof, ik heb geprobeerd me er los van te maken, het heeft geen zin, ik laat het over me heen komen op alle gebieden, muziek, boeken, kunst, dat geeft rust . Betekent dit dat ik geloof, ik denk het niet, maar soms kom ik er wel heel dicht bij, ik ben er niet bang voor, zoek het zelfs op, er zijn nog zoveel vragen zonder antwoord.
In de weekend bijlage van zaterdag stonden twee gedichten van Joost Zwagerman, die worstelde met Hem, zo is het precies een gevecht met jezelf over goed en kwaad en de vraag wie het wint.
HIER
Al met al stelt de schepping
niet zo heel veel voor.
Een uit Godshand gevallen
ansichtkaart, een onnauwkeurig schilderij,
een onduidelijk beduimeld formulier,
meer is de schepping niet.
Waarom dan toch naar sterren reiken,
waarom graaft in miljoenen tuinen
één en dezelfde mol zich naar omhoog?
Zo mompel ik en mompelt met mij
heel de mensheid, zonder oog voor
portokosten, textuur van verf,
de duimafdrukken van het formulier.
De schepping is al tijden door
God in de steek gelaten, bestaat
niet meer, hooguit nog hier.
Joost Zwagerman met beelden van Marc Mulders.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}