Het Scholtenshuis staat symbool voor de Duitse terreur in Groningen in de tweede wereld oorlog, het pand aan de grote markt behoorde van oorsprong toe aan de groot industrieel W.A. Scholten, maar kreeg in de oorlog de functie van hoofdkwartier van de gevreesde SD. Hiermee veranderde het gebouw in een martelcomplex waar op sadistische wijze bekentenissen werden afgedwongen. Veel van de slachtoffers zijn later geëxecuteerd of in Duitse concentratie kampen omgekomen.

Ik zit te luisteren naar platen van Cuby met en zonder Blizzards, lees mijn boek, ik ben een beetje onrustig, trek een krantenartikel uit een boek naast me dat gaat over het Scholtenshuis.
De plaat is afgelopen, ik zet de muziek uit, maar mijn hoofd slaat op hol, denk na over vroeger, wat heeft mijn vader verteld, altijd weer die oorlog, ik kom er niet los van, het geeft niet, ik ben er inmiddels aan gewend. Mijn vader vertelde niet veel over zijn belevenissen in de oorlog, verzet, zijn vader die hij tegen kwam bij een actie onder een andere naam, vader en zoon. Opgepakt door de Duitsers, Scholtenshuis,gemarteld dat heeft hij wel verteld, koud en heet bad om bekentenissen over anderen af te dwingen, afgevoerd naar Willemshaven. Nooit heeft hij verteld wat er gebeurd is, jullie begrijpen het toch niet, waarschijnlijk had hij gelijk, zwijgen over het verleden, niemand toelaten in de herinnering is een zwakte om er over te praten, je koestert het verleden in stilte, ik herken mezelf in mijn vader, ik praat niet graag over mezelf, maar het gaat steeds beter.