De pony staat weer in de wei.
Vanmorgen vroeg alles opgeruimd in de wei, paaltjes en draad weg, de pony kan weer grazen naar hartelust. Ik loop een uur met de hond door het mistige land, mijn hoofd voelt net zo, mistig en laag hangende bewolking maken het niet mogelijk om goed na te denken, ik laat het maar even zo als het is, zet de pony in de wei als we terug zijn, vers gras heerlijk. Koffie en de krant, broodje eten en op de koffie bij mijn moeder. Thuis laat ik de hond uit en mezelf, de pony ligt in de wei, staat op, gaat weer liggen, ik loop door, denk aan van alles en nog wat, het is nog steeds mistig in mijn hoofd, gedachten vliegen in het rond, de liefde komt om de hoek kijken, de pony ligt weer op de grond, ik maak me zorgen, teveel gegeten, koliek, ik weet het niet. Ik neem haar mee aan het halster en loop een tijdje door het weiland, ze volgt moeizaam, ik weet het niet, wat moet ik doen? Ik laat haar in de wei, neem haar mee naar de stal, elk kwartier ga ik kijken, wat moet ik zonder pony? Bread op de draaitafel, Jan van Veen en candlelight, koken en kijken bij de pony.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}