Heerlijk, uitslapen niet te lang, cappucciono, de pony naar de wei, rondje lopen met de hond, de krant uit de bus, nog meer koffie, joe cocker live op de plaat hard aan onder het lezen, zoveel ellende, ik heb er vandaag geen tijd voor, het leven is mooi, ik weet het , ik denk teveel aan mezelf, Cry me a river zingt Joe, hij kan het weten, hij liep lang over het randje van de dood, stapte opzij en leefde nog jaren gelukkig, zong zijn mooiste nummers op deze plaat, een jaar voor zijn overlijden. Herinneringen aan alle live concerten die ik van hem gezien heb komen terug, eind jaren zeventig in Eindhoven, hij kon nauwelijks op zijn benen staan, maar wat was het prachtig om hem live te zien, daarna nog een keer of tien, samen met buurman Luke naar de Groenoordhal in Leiden, Luke leerde me alles over jazz, liet me platen horen, vertelde verhalen, we keken sport, Joop Zoetemelk werd wereld kampioen, we vlogen elkaar in de armen een kus, we dronken vaak te veel buurman, wat een mooie tijd was dat aan de Vosselaan op onze woonboten. Nu is het een stuk rustiger, ik woon alleen, werk af en toe veel, er moet genoeg gebeuren, maar ik neem er de tijd voor, ik kan doen wat ik wil, een afdak voor zes kuub hout gemaakt, het ziet er een beetje gammel uit, maar met pallets aan de binnenkant komt het goed. Nu moet het hout nog gezaagd en gekloofd, we beginnen gewoon net als altijd.

Vanavond frittata met aardappel en prei, Sam & Dave, soul music, wijde pijpen.

Tachtig miljoen voor een schilderij, twee keer zoveel voor een paar, prachtig geschilderd door meester Rembrandt, onvoorstelbaar veel geld, is het de "heb" of echt, ik weet het niet in deze tijd, alles moet groter, meer geld staat voor mooier, maar wie bepaalt dat? Er zijn prachtige etsen van Rembrandt, kijk er naar, klein, zwart wit, tekeningen, daar kunnen deze twee schilderijen niet tegen op, het is prestige, rijksmuseum & kabinet, laten we iets doen voor de cultuur, voor dit geld kunnen weet ik veel hoeveel voorstellingen doorgaan. Kappen met dure aankopen.