Nawoord.
Vallen is niet zo erg, op het moment dat het gebeurt denk je, wat overkomt me, het gaat zo snel dat je er nauwelijks besef van hebt, zo rijd je zo lig je. Twijfel over leeftijd komt in mijn gedachten, die schuif ik snel weg, ik rijd verder met een verhoogde hartslag, ik ga door de bochten net als gisteren, niet hard, vierde in de rij, Kees voorop, Jan Jacob erachter, Jolle rijdt voor me in zijn eigen tempo, dat is mijn richtlijn, zijn snelheid is de mijne, ik volg, kijk om me heen, droom weg, geef gas om aan te sluiten, het gat wordt groter als ik naar roofvogels boven het weiland kijk, de koeien zijn niet onder de indruk van vier langsrijdende motorrijders, er zijn er al honderden voorbij gekomen, gras eten, herkauwen meer doen ze niet, waar maak ik me druk over in mijn leven, ik val en sta op, zo gaat het vaker, ik verbaas me er elke keer over dat het mogelijk is om op te staan na een tegenslag, de ene keer kost het meer moeite dan een andere, soms krijg ik hulp van anderen, onverwacht, vragen is niet mijn sterkste kant.
Vandaag doen we rustig aan, Lo bakt eieren voor de brunch, morgen vroeg op pad voor de terugreis, Kees heeft de route al uitgestippeld.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}