Vanaf de camping is de weg gelijk mooi met veel bochten, kerken, boerderijen, veel huizen zijn gebouwd van grijze en bruine keien, het geeft de gebouwen een grauwe kleur, ze lijken oud en zijn dat waarschijnlijk ook, soms zijn ze gestucd en wit geschilderd. Het eerste deel van de route gaat over kleine weggetjes, route degradee, slecht onderhouden, veel kuilen, een lappendeken van asfalt dat door de jaren heen steeds op slechte plekken is vervangen, de vering van de motor wordt getest, net als vorig jaar, waar we in Noorwegen, Finland, de Baltische Staten en Polen over nog slechtere wegen zijn gereden, het is net of we even terug zijn. Het verhaal schrijft zich vanzelf in mijn hoofd terwijl we onderweg zijn, ik moet goed om me heen blijven kijken en het in me opnemen, de woorden bedenk ik erbij, herhaal ze af en toe tot ik ze van buiten ken. We rijden door een tunnel van groen, bomen aan beide kanten van de weg die zich naar elkaar toe buigen, de zon komt er haast niet door heen, erzitten nog volop bladeren aan, een enkele valt, nog een paar weken en de herfst begint. We slaan linksaf, een weggetje van een meter breed, slecht onderhouden, het gaat naar beneden, in een van de eerste bochten zie ik het grind niet, mijn achterwiel slipt weg, door een voet aan de grond corrigeer ik en kom via de berm weer op de weg, mijn hartslag schiet omhoog, ik ben terug bij de harde les van het motorrijden, niet opletten of overmoed wordt gelijk afgestraft, gelukkig zijn de gevolgen niet gelijk fataal. Het weggetje slingert zich naar beneden, vrij steil, ik houd wat meer afstand zodat ik kan zien wat er komt. We stoppen in Houffalize, waar we een omelet bacon met koffie bestellen bij een restaurantje in de Hoofdstraat, we kunnen buiten zitten op de stoep, muziek uit de jaren 60/70. Verder naar Bastogne waar we het museum met de geschiedenis van de slag om Bastogne in de Ardennen bezoeken. Het verhaal van de strijd indecember 1944 wordt in verhalen verteld door vier mensen, die het hebben meegemaakt. De verschillende kanten van hoe de mensen het beleefd hebben, wordt verteld in woord en beeld, een beetje te romantisch, de ellende, kou en strijd worden weggedrukt door een mooi verhaal. Heel anders dan in Bergen-Belsen, waar een film over de vrijding van het kamp zonder meer wordt vertoond, niets wordt weggelaten, je ziet de gruwelen die er hebben plaatsgevonden, het commentaar is neutraal, zakelijk, daar waren we een paar jaar geleden. De terugweg was een terugweg, kort en snel. ,s Avonds op het terras bij de camping gegeten bij een brandende kachel, het wordt vroeg donker en koud.